‘Heerlijk om in technieklessen met de jeugd te werken’
Op diverse vlakken maakte hij al heel wat innovaties mee. Bauke Wijbenga was in de transportbranche en in de maritieme wereld decennialang deelgenoot van talrijke technische en technologische hoogstandjes. Al die knowhow en ervaringen deelt hij vandaag-de-dag met leerlingen van het Lauwers College in Buitenpost. ,,Dat is prachtig om te doen. De jeugd is onze toekomst; hun handjes hebben we ab-so-luut nodig.”
Als ondersteuner van techniekdocent Jelle Hoogterp is Bauke Wijbenga sinds september werkzaam in het onderwijsveld. De move vanuit de technisch commerciële sector richting het klaslokaal was een zeer bewuste. Wijbenga wilde weer voldoening in zijn werkzaamheden hebben en dat is op het Lauwers College zeker het geval.
De eerste maanden op De Hoefslag zijn hem uitermate goed bevallen. Bauke Wijbenga vindt het geweldig om zich tussen de leerlingen te bewegen en aan projecten en activiteiten (mee) te werken. ,,Het is top. Ik ben van de verbinding. Dat wil ik hier inzetten, in combinatie met techniek.”
Werven en opleiden van nieuwe collega's
De komst van Bauke Wijbenga naar het Lauwers College is een uitvloeisel van het project Sterk Techniekonderwijs Noordoost-Friesland. De bedoeling van dit project is om de jeugd (weer) enthousiast te maken voor technische opleidingen en bruggen te bouwen tussen het onderwijsveld en het bedrijfsleven. Ook het werven en het opleiden van nieuwe collega’s - instructeurs en docenten - om techniekonderwijs te verzorgen is één van de speerpunten. Het overdragen van kennis door mensen uit de praktijk, zoals Wijbenga, sluit naadloos aan bij die intenties.
Op 4 september was ‘de eerste schooldag’ van de energieke Bauke Wijbenga. Daarvoor was hij bijna 35 jaar lang actief in de wereld van transport en logistiek en scheepvaart. Als tiener zat de geboren en getogen Westereender, die in zijn jeugd al veel aan het ‘prutsen’ was, eerst op de havo. Bij de overgang naar het examenjaar haakte hij af. ,,Het was te algemeen; het was mijn ding niet. Ik was een techneut en wilde dingen doen.”
Techniek als rode draad in de loopbaan
Een overstap naar de middelbare zeevaartschool in Delfzijl volgde. ,,Daar zat ik op m’n plek. Ik had iets met de zeevaart en was ook een avonturier.” Het diploma scheepswerktuigkundige werd behaald, waarna Wijbenga zijn militaire dienstplicht vervulde. Op de kazerne in Assen kreeg hij ook weer met techniek te maken. Als instructeur voor de wapensystemen in tanks en rupsvoertuigen was hij aan de slag met onder meer kanonnen en kijkapparatuur.
Na de diensttijd was er rap een baan op de vaste wal in een technisch commerciële functie bij een vrachtwagenfabrikant. ,,Techniek is het meest essentiële onderdeel van vrachtwagens, bovendien zitten ze nu ook nog eens ramvol technologie.” In deze werkomgeving was Wijbenga op z’n plaats. Zich mensgericht opstellen, dat was de insteek bij zijn functies bij diverse grote vrachtwagendealers en een dienstverlener voor transportondernemers. ,,De link maken; wat heeft hij of zij nodig om het doel te bereiken en wat kunnen wij daarvoor inzetten. Dat is eveneens bij techniek het geval: wat wil ik, wat is mijn doel en wat heb ik nodig om daar te komen.”
Ook bij Wärtsilä, wereldleider in innovatieve technologieën voor de maritieme markten, kon hij zich volop uitleven in die adviserende rol. Maar na een reorganisatie bij dit bedrijf volgde weer de vertrouwde transportwereld, waar hij een hele andere setting dan voorheen aantrof. ,,De manier van werken was heel anders geworden.” Uiteindelijk hakte hij weloverwogen de knoop door om een andere weg in te slaan. ,,Daar is lef voor nodig, maar gaf wel rust in de tent.”
Overstap naar het onderwijs
Die andere weg werd het onderwijsveld. Via connecties bij een hardloopgroep kreeg Wijbenga te horen dat er op het Lauwers College in Buitenpost behoefte was aan ondersteuning bij de technieklessen. Daarna ging het allemaal razendsnel. In juni, een halve week na een mail van docent Jelle Hoogterp, draaide Wijbenga al een les mee en dat was fantastisch. ,,Ik voelde meteen de verbinding met de klas en de energie stromen.”
Ook met Hoogterp is er een klik. ,,Jelle is heel toegankelijk.” In de lessen is zowel aandacht voor de zogeheten harde techniek (timmeren, boren, zagen, lassen, frezen et cetera) als de ‘zachtere’ techniek. Bij deze laatste categorie gaat het onder meer om het werken met technologieën als bijvoorbeeld lasersnijders, het programmeren met de nieuwste LEGO-Spike-sets en het vliegen met drones.
In de technieklessen zorgt Wijbenga voor ondersteuning en aansturing. ,,De leerlingen moeten in eerste instantie zelf dingen uitzoeken en zelf proberen. Wanneer ze er niet uitkomen, dan kunnen ze klasgenoten vragen. Als ze er dan nog niet uitkomen, komen wij om de hoek kijken en helpen wij ze gewoon.” Ook ziet Wijbenga toe op de veiligheid. ,,Het op een juiste manier omgaan met gereedschappen en machines is zeer belangrijk. Het moet allemaal natuurlijk wel op een veilige manier gebeuren.”
Techniekervaringen delen met leerlingen
Om de leerlingen in aanraking te laten komen met techniek, vindt Wijbenga geweldig. Tijdens de lessen maakt hij ook regelmatig een praatje en deelt hij onder meer zijn ervaringen. ,,Dat vinden ze heel mooi, dat zie je in wat je terug krijgt. Werken vanuit oprechte verbinding, dat geeft energie. Het is gewoon fantastisch om in de lessen met de jeugd bezig te zijn en te zien wat ze nodig hebben.”
Als ervaringsdeskundige wil het gevoelsmens Wijbenga de leerlingen ook ondersteunen bij het maken van keuzes en hen alvast enigszins wegwijs maken in het bedrijfsleven. ,,Je moet dingen doen die bij je passen. Vanuit mijn achtergrond en mijn intrinsieke motivatie kan ik helpen. Kies iets wat bij jou past en niet iets wat je wilt dat bij jou past.”
Opleiding volgen met Programma Meesterschap
Via het Programma Meesterschap, dat wordt gefinancierd door STO-NOF, gaat en wil de passievolle Wijbenga zich verder ontwikkelen. In februari gaat hij als zij-instromer op NHL Stenden in Leeuwarden van start met een tweejarige deeltijdopleiding tot lerarenondersteuner (didactisch educatief professional). De ambitie van Wijbenga is om na het afronden van deze opleiding nog meer in zichzelf te investeren. ,,Dat is mijn stip op de horizon. We weten niet wat de toekomst brengt, maar met alles wat er staat te gebeuren in het techniekonderwijs gaat dit op het Lauwers College vast een hele grote afdeling worden.”
Bauke Wijbenga zou het van harte toejuichen wanneer er meer mensen uit het bedrijfsleven de stap naar het onderwijs zouden maken. ,,Het is nuttig en de kennis is ook nodig. Een juiste aansluiting op het bedrijfsleven vraagt om een naar buiten toe gerichte blik.”